طراحی الگوی فرهنگ انسان محور یکی از نهادهای انقلاب اسلامی

نوع مقاله : علمی-تخصصی

نویسندگان

1 دانشجو

2 مدرس

چکیده

یکی از ویژگی‌های برجسته نهادهای انقلاب اسلامی برخورداری از فرهنگ انسان محور است. فرهنگ انسان محور مجموعه‌ای از سرمایه فکری و ارزشی است که در رفتار اجتماعی اثر می گذارد. هدف اصلی پژوهش حاضر طراحی الگوی فرهنگ انسان محور یکی از نهادهای انقلاب اسلامی است.
روش تحقیق توصیفی از نوع کیفی و کمی است. جامعه آماری این تحقیق، شامل خبرگان دانشگاهی و مدیران عالی سازمان در حوزه فرهنگ سازمانی است و نمونه به تعداد 14 نفر به روش هدفمند انتخاب شده‌اند. ابزار تحقیق پرسش نامه (محقق ساخته) طی چهار مرحله به روش فازی دلفی با استفاده از آزمون های آماری شاخص‌یابی و سپس اعتباریابی شد. سپس اعتبار الگو با استفاده از نظر خبرگان بررسی و تایید شد و پایایی آن با استفاده از انحراف معیار0.392 به دست آمد. الگوی فرهنگ انسان محور متناظر با بعد رفتاری در چهار مولفه: الف- شاکله وجودی(4.50)، ب- آموزش و توانمندسازی(4.58)، ج- روابط انسانی (4.64) د- رهبری و هدایت گری (4.49)، مورد شناسایی قرار گرفت.
یافته‌ها‌ی فرهنگ انسان‌محور با میانگین ضریب 53/4 از 5 بدست آمده است و روابط انسانی با ضریب اهمیت 64/4 از میان مولفه‎ها فرهنگ انسان‌محور، رتبه اول دارد. رفتار سازمانی به موضوع چگونگی عمل افراد در هنگام کار می‌پردازد. این یافته بر این نکته تأکید دارد که انسان محور بودن فرهنگ یکی از نقاط قوت نهاد است. این ویژگی معلول حاکمیت روابط صمیمی است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Culture model of human-centered design is one of the institutions of the Islamic Revolution

نویسنده [English]

  • yadollah Mohammadian 1
1
2
چکیده [English]

One of the features of the institutions of the Islamic Revolution is anthropocentric culture of its and identification of human-centered fundamental is a basic problem for the managers. The main objective of this study is to design human-centered culture is one of the institutions of the Islamic Revolution.
The method of investigation is qualitative of descriptive study. The population, experts & culture of inside and outside of the organization, , and samples of 14 patients were selected using purposive sampling. A questionnaire survey instrument (self-made) in four phases using the Delphi technique was observed. then The validity of the model was confirmed by the experts and its reliability was achieved using a standard deviation of 0.392.
Human-centered culture behavioral pattern corresponding to the following four components: (a) existing configuration (4:50), (b) Education and Empowerment (4.58), (c) human relations (4.64) (d) leading and guiding (4.49), was identified.
The findings of humanistic culture with an average ratio of 5 obtained 4/53 and human relationships with importance coefficient of 4/64 between the components by a factor of humanistic culture, is ranked first. Organizational behavior processes issue of how of act of people at the moment of work. this finding suggests that the human-centered culture is one of its strengths. This feature is disabled by sovereignty of intimate relationship.

کلیدواژه‌ها [English]

  • culture
  • Human-centered culture
  • human relations
  • the institute of Islamic Revolution

مراجع

* قرآن کریم
1. ابراهیمی، رحمت‌الله و رحیم افشاریان (1388)، «مقایسۀ توصیفی نظام های مدیریت سازمانی با نظام مدیریت اسلامی با تأکید بر مدیریت جهادی»، مجموعه مقالات همایش‌های فرهنگ و مدیریت جهادی، تهران: وزارت جهاد کشاورزی، دفتر نماینده ولی فقیه.
2. ایروانی، محمدجواد (1391)، طراحی مفهومی الگوی استخراج ویژگی‌های نهادی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، تهران: مرکز راهبردی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.
3. ‌باقرزاده، مجید؛ وحید راشدی و علیرضا بافنده (1391)، «بررسی رابطه هوش سازمانی با مدیریت تعارض در بین مدیران و معلمان مدارس دولتی شهرستان مراغه در سال تحصیلی 90−91»، فصلنامه علوم تربیتی، سال پنجم، شماره 19، ص41−57.
4. براون، داگلاس (1382)، ماهیت انسانی سازمان، تهران: سمت.
5. بی‌نا (1389)، منشور منابع انسانی، تهران: مرکز راهبردی.
6. پارسیان، احمد و همکاران (1388)، شاخص‌های آماری حوزه علم و فناوری، تهران: مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی.
7. تاج آبادی، رضا و همکاران (1388)، مقایسه تطبیقی سبک مدیریت‌جهادی با سایر سبک‌های مدیریتی، تهران: آموزش کشاورزی.
8. تمنا، سعید (1387)، مبانی جمعیت‌شناسی، چاپ پنجم، تهران: دانشگاه پیام‌نور.
9. خادمی گراشی، مهدی و محمد روشن‌دل (1392)، فرهنگ دو سویه مدیریت (فرهنگ لغات)، تهران: دانشیار.
10. خامنه‌ای، سیدعلی (1369)، بیانات در دیدار با مسئولان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران 07/05/1369.
11. ــــــــــــ (1389)، حدیث ولایت (لوح فشرده مجموعه رهنمودهای رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظله العالی))، تهران: مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی.
12. ــــــــــــ (1392)، بیانات در جلسه تبیین سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، 20/12/1392.
13. ــــــــــــ (1392)، بیانات در دیدار با اعضای شورای شهر تهران، 23/10/1392.
14. خسروپناه، عبدالحسین و رضا میرزایی (1389)، «چیستی انسان‌شناسی»، مجله انسان‌پژوهی‌دینی، دوره 7، شماره 24، ص35−56.
15. خسروپناه، عبدالحسین (1389)، کلام جدید با رویکرد اسلامی، قم: نشر معارف.
16. دباغی، حمیده و خدیجه غلام‌نژاد (1391)، «تبیین رابطه میان فرهنگ سازمانی با خلاقیت کارکنان صدای جمهوری اسلامی ایران»، ماهنامه علمی تخصصی صدای جمهوری اسلامی ایران، سال یازدهم، شماره66، ص1−20.
17. دعایی، حبیب‌الله و سمیرا پور (1392)، «تأثیر فرهنگ سازمانی بر بازارگرایی با تأکید بر نقش واسط تعارض سازمانی (مورد مطالعه: صنعت مبلمان در شهر مشهد)»، جامعه‌شناسی کاربردی، سال بیست و چهارم، شماره سوم، ص115−130.
18. دورتیه، ژان (1382)، علوم انسانی گستره شناخت‌ها، ترجمه مرتضی کتبی، تهران: نشر نی.
19. دهخدا، علی‌اکبر (1373)، لغت‌نامه فارسی،ج1−14، زیر نظر: محمد معین و سیدجعفر شهیدی، تهران: دانشگاه تهران.
20. رابینز، استیفن (1384)، مدیریت رفتار سازمان، ترجمه فرزاد امیدواران، تهران: مهربان نشر.
21. ــــــــــــ (1386)، مبانی رفتار سازمان، ترجمه علی پارسائیان و سیدمحمد اعرابی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، چاپ نوزدهم.
22. رجبی، محمود (1379)، انسان‌شناسی، قم: مؤسسه امام خمینیe.
23. ستاری قهفرخی، مهدی و علیرضا زمانیان (1391)، «ارزیابی وضعیت هوش سازمانی در شهرداری‌های شرق مازندران»، مدیریت شهری، شماره 31، ص175−188.
24. سفیدچیان، سلمان و الهام مجرب (1392)، «ارائه الگوی بومی از فرهنگ سازمانی برای مؤسسات فرهنگی آستان قدس رضوی»، نشریه علمی−پژوهشی بهبود مدیریت، سال هفتم، شماره 3.
25. شاین، ادگار (1383)، مدیریت فرهنگ سازمانی و رهبری، ترجمه فرهی بوزنجانی و نوری نجفی، تهران: سیمای جوان.
26. ــــــــــــ (1383)، فرهنگ سازمانی، مترجم محمد ابراهیم محجوب، چاپ اول، تهران: انتشارات افرا.
27. صالحی امیری، رضا و سعید محمدی (1389)، دیپلماسی فرهنگی، تهران: ققنوس.
28. فرهی بوزنجانی، برزو و همکاران (1392)، «طراحی و تبیین مدل شناخت، سنجش و مدیریت فرهنگ سازمانی»، مجله راهبرد فرهنگ، شماره 21، ص114−138.
29. ــــــــــــ (1394)، «طراحی الگوی فرهنگ جهادی یکی از نهادهای انقلاب اسلامی»، مجله پژوهش‌های منابع انسانی، دوره 8، شماره 1 (شماره پیاپی 22)، زمستان 1394، ص1−26، تهران.
30. محمدیان، محمد (1395)، طراحی الگوی فرهنگ نهادی، رساله دکتری مدیریت منابع انسانی، تهران: دانشگاه امام حسینj.
31. مورهد، گریفن (1374)، رفتار سازمانی، ترجمه مهدی الوانی و غلامرضا معمارزاده، تهران: مروارید.
32. ﻣﯿﺮزﺍﭘﻮﺭﯼ ﻭﻟﻮﮐﻼ، ﺟﺎﺑﺮ (1391)، «قانون‌مداری و فرهنگ پاسداری، فرصت‌ها و تهدید‌ها»، مجله ﺣﺼﻮن، ﺷﻤﺎﺭﻩ 73، ص75−86.
33. نژادسلیم، عادل (1388)، کرامت انسانی و سازمان، تهران: مرکز آموزش و تحقیقات صنعتی ایران.
34. نصری، عبدالله (1382)، مبانی انسان شناسی در قرآن، تهران: مؤسسه فرهنگی دانش و اندیشه معاصر.
35. Aktas, E., Cicek, I., Kiyak, M., (2011), The Effect Of Organizational Culture On Organizational Efficiency: The Moderating Role Of Organizational Environment and CEO Values, Procedia Social and Behaviroral Sciences 24, pp. 1560-1573.
36. Beligh, H.H, (1998). The fit Between the Organizion Stracteure and its Culrural Setting: Aspects Of Islamic culture, internal Business Reviewm, vol, 7. pp 39-49.
37. Cameron Kiim & Quinn Robert (2006),Diagnosing and Changing Organizational Culture: Based on Competitive Valus framework, San Francisco: California, Jossey-Bass.
38. Chi, H., Lan, C., The Influences of Organizational Culture and Human Resource Development on R&D organizational Effectiveness- the mediating Effect of Knowledge Management.
39. Debra L. Nelson and Cary L. Cooper (2007), Positive Organization Behavior Accentuating The Posititve at Work,SAGE Publications London Thousand Oaks New.
40. Gregory, b., Harris, s., Armenakis, a., Shook, c., (2009), “Organizational culture and effectiveness: A study of values, attitudes, and organizational outcomes”, Journal of Business 62, pp. 673-679.
41. Kwantes, C., Boglarsky, C., (2007), “Perception of organizational culture, leadership effectiveness and personal effectiveness across six countries”, Journal of International Management 13, pp. 204-230.
42. Lacatus, M, L., (2013), Organizational culture in contemporary university, Procedia Social and Behavioral Sciences 76, pp. 421-425.
43. Livari Netta, Livari Juhani (2010). “The relationship between organizational culture and the deployment of agile methods”, Contents lists available at Science Direct Information and Software Technology journal, 53, pp. 509-520
44. Luthans, F., Avey, J.B., Avolio, B.J., & Peterson, S.J. (2010), The development and resulting performance impact of positive psychological capital, Human Resource Development Quarterly, 21, 41 ±67. http://dx.doi.org/10.1002/hrdq.20034. Avey, J.B., Reichard, R.J., Luthans, F., & Mhatre, K.H. (2011), Meta-analysis.
45. Parker, R., & Bradley, L. (2000), Organizational culture in the public sector: Evidence from six organizations, International Journal of Public Sector Management, 13(2), pp. 125-14.
46. Parsons, T. (1937),The Stracture of Social Action, NY: McGraw-Hill.
47. Schein, Edgar (1995), The corporate Culture Survival Guide. 2ndEdition, San Francisco, Jossey, Bass.
48. Scott. W. Richard (1995), Institution Organization, saje Publications, P: 18.
49. Selznic, Philip (1996),Institutionlism Old and new, Administrative Science Quarterly, vol. 41, pp. 277-278.
50. Shahzad, F., Luqman, R., Rashid khan, A., Shabbir, L., (2012), “Impact of Organizational Culture on Organizational Performance: An Overview”, Interdisciplinary Journal of Contemporary Research In Business, Vol. 3, No. 9.
51. Tsai, Y., (2011), Relationship between organizational culture, leadership behavior and job satisfaction, BMC Health Services Research.
52. Yilmaz, C., Ergun, E., (2008), “Organizational culture and firm effectiveness: An examination of relative effects of culture traits and the balanced culture hypothesis in an emerging economy”, Journal of World Business 43, pp. 290-306.
53. Zucker, LG (1983), Organizations as institutions, in S.B. Bacharach (ed.), Research in the Sociology of Organizations, Greenwich, CT: JAI Press: pp. 1-47.
فصلنامه مطالعات دین، معنویت و مدیریت
دوره 5، شماره 8و9
مرداد 1395
صفحه 203-232

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار