A Comparative Study of the Leadership of Imam Khomeini (RA) and the Conceptual Framework of Divinity

Document Type : scientific

Abstract

It is within a value oriented framework grounded in Islamic culture that the relation between management presuppositions and behavior and the leadership of Imam Khomeini (RA) should be clarified. Through generalizing the obtained model, various aspects of Imam Khomeini's model of leadership in Islamic Revolution can be recognized. Indeed, divine based model of management is based on the recognition of human nature and the hierarchy of existence. Such a leadership realizes with the means of management on hearts. This management is unique to the prophets, saints (person of exceptional holiness) and the true followers of them. This study is intended to investigate and understand Imam Khomeini's model of leadership based on the conceptual framework of divinity. For this purpose, using the conceptual framework of the divinity and with a systematic and structured view, the growth of the Muslim community via the leadership of Imam Khomeini is explained through following stages:
First, the conceptual framework of the divinity is introduced briefly along with its structure, bases and components. In the next stage, the leadership behavior of Imam Khomeini is investigated based on this divine foundation and his model of leadership is presented.  According to the findings of this research, it is clear that his leadership has been based on the growth of the Muslim community. It was to direct people to achieve the final goal of life, i.e. nearness to God, in the context of Islamic government. Also, through this framework, following the model of Imam Khomeini's leadership and management should be possible.

Keywords

References

  1.  

    * قرآن کریم (1373)، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، چاپ اول، قم: انتشارات دار‌القرآن الکریم (دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی).

    * نهج‌البلاغه، الشریف الرضی، محمد بن حسین (1390)، ترجمه محمد دشتی، قم: انتشارات مشهور.

    1. افتخاری، اصغر؛ ابوالحسن حسین‌زاده (1390)، «اصول و ارکان الگوی مدیریت سیاسی امام خمینی»، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، سال هشتم، شماره 26، ص‌11−38.
    2. برزگر، ابراهیم (1373)، مبانی تصمیم‌گیری سیاسی از دیدگاه امام خمینیe، تهران: انتشارات سازمان تبلیغات اسلامی.
    3. پیروز، علی‌آقا (1390)، رویکرد مدیریتی به رهبری امام خمینی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ اول.
    4. ثنایی، مهدی (1391)، طراحی چارچوب مفهومی خط مشی گذاری عمومی مبتنی بر آموزه‌های اسلامی با تأکید بر خط مشی‌های آموزش عالی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه امام صادقg.
    5. جمالی، جواد (1390)، درآمدی بر الگوی مدیریت افکار عمومی امام خمینی‌e، سایت http://www.modiryar.com.
    6. جوادی آملی، عبدالله (1389)، ولایت فقیه، ولایت فقاهت و عدالت، قم: مرکز نشر اسراء، چاپ هشتم.
    7. حمید‌زاده، بهرام (1384)، «نگاهی به رفتار مدیریتی و رهبری امام خمینی در انقلاب اسلامی»، مجله حصون، شماره‌6، ص‌44−67.
    8. خمینی، روح‌الله (بی‌تا)، صحیفۀ امام خمینیe، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینیe (نسخۀ الکترونیکی).
    9. عالم، عبدالرحمان (1377)، تاریخ فلسفه سیاسی غرب، ج‌2، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.

    10. غفاری‌زاده، محمد‌قاسم (1386)، «منابع و مبانی الگوی مدیریت سیاسی امام خمینی»، مجله فرهنگ پژوهش، شماره 11، ص‌2−23.

    11. فروزنده دهکردی، لطف‌الله؛ علی‌اکبر جوکار (1386)، مدیریت اسلامی و الگوهای آن، چاپ اول، تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.

    12. گودرزی، غلامرضا (1386)، تصمیم‌گیری استراتژیک: مطالعه موردی رویکرد موعودگرایی شیعه، تهران: دانشگاه امام صادق‌g.

    13. محکی، علی‌اصغر (1384)، جزوه افکار عمومی، 1384، دسترسی در:

    http:// www.drmahaki.com/wp/?page- id=19

    14. مقیمی، سید‌محمد (1386)، «روش مورد کاوی و کاربردهای آن در علوم انسانی»، فصلنامه روش‌شناسی علوم انسانی، سال هفتم، شماره 50، ص68−99.

    15. Charmaz, K. (2006). Constructing grounded theory: A practical quide through qualitative analysis. London; Thousand Oaks, Calif: SAGE Publications.

    16. Corbin, J., & Srauss, A. L. (2008). Basics of qualitiative research: Techniques and procedures for developing grounded theory (3rd Ed.). Los Angeles: SAGE Publications.

    17. Creswell, J. W. (2005), Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (2nd Ed.). Upper Saddle River, N.J: Merrill.

    18. Denscombe Hartyn (2001), the good research guide: for small–scale social research projects, Philadelphia; Biddies Ltd.

    19. Glaser, B., & Strauss, A. (1967). The Discovery of Grounded Theory: Strategies for Qualitative Research: Aldine de Gruyter. Retrieved from http://books.google.de/books?id=rtiNK68Xt08C.

    20. Martin, P. Y. (1986). Grounded Theory and Organizational Research. The Journal of Applied Behavioral Science, 22 (2), 141–157. Doi: 10.1177/002188638602200207.

    21. Pidgeon, N. F., & Henwood, K. L. (2009). Grounded Theory. In M. A. Hardy & A. Bryman (Eds.), Handbook of data analysis. Los Angeles; London: SAGE.

    22. Tellis Winston (1997), “application of a case study methodology”, The Qualitative Report, Vol. 3, N. 3

Journal of Studies in Religion, Spirituality & Management
Volume 3, Issue 5 - Serial Number 5
August 2014
Pages 171-196

Files

Share

How to cite

Statistics