The Model of Political Trust in Nahj al-Balagha, Using the Grounded Theory based Strategy

Document Type : Research Paper

Author

Instructor, Faculty of Accounting, Technical and Vocational University, Qom, Iran

Abstract

The authority, legitimacy and balanced and sustainable progress of countries depends on the cooperation and participation of the people in various issues and affairs. In order to enhance their legitimacy and authority, and to attract the cooperation and participation of the people, governments must inevitably gain the trust of the people and be trusted by the people. The current research is a fundamental and qualitative research that was conducted using a systematic database strategy. By analyzing the data based on the open, central and selective coding method, 127 concepts and 14 categories have been counted. The findings of the current research show that God-oriented, justice-oriented and people-oriented concepts together can lead to people's trust in the political system and rulers. Also, the political culture of society is the foundation of political trust, and the components of the support of managers and conspiracy of enemies are interfering factors. In addition, by adopting the strategies of reform and supervision, service delivery and meritocracy, the rules can provide reasons for maintaining and promoting political trust, and achieve the consequences of political trust, i.e. the survival of the government and growth and development. Considering that Nahj al-Balagheh is one of the original sources of Islamic culture and is compatible with the native culture of Iran, attention, concentration and planning to improve the components of the current research can improve peoples trust in the system and the government.

Keywords

References

  1. * نهج‎البلاغه (1386)، ترجمه محمد دشتی، شیراز: میقات نور.

    1. استراوس، آنسلم ال. و جولیت کوربین (1390)، اصول روش تحقیق کیفی، نظریه مبنایی، رویه‎ها و روش، ترجمه بیوک محمدی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
    2. استراوس، آنسلم ال. و جولیت کوربین (۱۳۹۱)، مبانی پژوهش کیفی، فنون و مراحل تولید نظریه زمینه‌ای، ترجمه ابراهیم افشار، تهران: نشر نی.
    3. اسماعیل‎پور، رضا؛ رضا سلیمانی ، محسن اکبری و مصطفی ابراهیم پور، (1399) ، «طراحی الگوی راهبردی بین‎المللی‎سازی شرکت‎های دانش‎بنیان ایرانی»، سال 3، شماره 1، ص 83-110.
    4. اشتریان، کیومرث و محمدرضا امیرزاده (1392)، «بررسی تأثیرات انتظارات سیاسی بر اعتماد مردم نسبت به مسئولان»، فصلنامه پژوهش‎های انقلاب اسلامی، س2، ش1، ص77−
    5. اعتصامی، حامد و حامد فاضلی‌کبریا (پاییز و زمستان 1388)، «درآمدی بر الگوی مدیریتی امام علیj از منظر مؤلفه‎های سرمایۀ اجتماعی»، فصلنامه اندیشه مدیریت، س3، ش2، ص101−
    6. امام جمعه‌زاده، سیدجواد و راضیه مهرابی (پاییز ۱۳۹۴)، «الگوی اعتماد سیاسی در اندیشه امام خمینی با استفاده از تئوری زمینه‌ای»، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات انقلاب اسلامی، س12، ش۴2، ص117−
    7. جهانگیری، جهانگیر و فاطمه ابوترابی‌زارچی (1391)، «تحلیل عوامل مرتبط با اعتماد سیاسی دانشجویان»، دو فصلنامه دانش سیاسی، س8، ش2، ص5−
    8. خالقی، علی (1379)، «جایگاه اعتماد میان حاکمان و مردم در فرایند توسعـه سیاسـى از دیدگاه امام علىj»، فصلنامه علوم سیاسی، س3، ش8، ص57.
    9. خانباشی، محمد (1390)، «تأثیر عوامل اقتصادی بر سطح اعتماد سیاسی»، فصلنامه راهبرد، س20، ش4، ص277−
    10. خانباشی، محمد (1390)، «تأثیر عوامل سیاسی−قانونی بر سطح اعتماد سیاسی»، فصلنامه نظم و امنیت انتظامی، س4، ش4، ص143−
    11. خنیفر، حسین و ناهید مسلمی (1397)، روش‌های پژوهش کیفی، رویگردی نو و کاربردی، تهران: نگاه دانش.
    12. دانایی‎فرد، حسن و سید مجتبی امامی (1386)، «استراتژی‎های پژوهش کیفی: تاملی بر ناظریه داده‎بنیاد»، اندیشه مدیریت، س1، ش2، ص 69-97.
    13. دانائی‌فرد، حسن (1388)، چالش‌های مدیریت دولتی در ایران، تهران: سمت.
    14. زاهدی، شمس‌السادات و محمّد خانباشی (1391)، «چارچوبی نظام‌مند برای تجزیه و تحلیل عوامل مؤثر بر اعتماد سیاسی در ‌ایران»، فصلنامه مطالعات مدیریت، س22، ش3، ص33−
    15. زاهدی، شمس‌السادات؛ محمّد خانباشی و الهام رضایی (1390)، «افزایش اعتماد عمومی بر پایه ارتقای فرهنگ پاسخ‌گویی»، پژوهش‌نامه مدیریت اجرایی، س3، ش3، ص69−
    16. زتومکا، پیوتر (1386)، اعتماد، نظریه جامعه‌شناختی، ترجمه غلام‌رضا غفاری، تهران: شیرازه.
    17. ساعی، علی و تینا روشن (1392)، «تحلیل فازی اعتماد سیاسی استادان دانشگاه»، مجلۀ مطالعات اجتماعی‌ایران، س7، ش2، ص59−
    18. شایگان، فریبا (1394)، «شاخص‎های اعتماد سیاسی از دیدگاه حضرت علیj»، دو فصلنامه اسلام و علوم اجتماعی، س7، ش14، ص115−
    19. صدیقی، بهرنگ؛ مهدی اجاقی‌ازبری و لینا ملکیان (1390)، «بررسی اعتماد سیاسی بر مشارکت سیاسی»، فصلنامه پژوهش اجتماعی، س4، ش2، ص171−
    20. طالقانی، غلام‌رضا؛ علی‌اکبر فرهنگی و عابد عابدی‌جعفری (1389)، «طراحی مدل عوامل مؤثر بر اعتماد شهروندان نسبت به مدیریت شهری»، نشریه مدیریت دولتی، س2، ش1، ص89−
    21. علینی، محمد و غلام رضا غفاری (1394)، «تحلیل فضای مفهومی سازه سرمایه اجتماعی در کلام امام علیg»، دو فصلنامه اسلام و مطالعات اجتماعی، سال2، شماره 4، ص 92-120.
    22. فیلد، جان (1388)، سرمایه اجتماعی، ترجمه غلام‌رضا غفاری و حسین رمضانی، تهران: کویر.
    23. قربانی، زین‎العابدین (1384)، «عوامل اعتماد و همکاری میان مردم و حکومت»، فصلنامه نهج‎البلاغه، س4، ش4، ص71−
    24. کردستانی، غلام‌رضا و محمود نصیری (1388)، «کارایی گزارشگری مالی و ارتقای سطح پاسخگویی در بخش عمومی»، مجله حسابدار، س25، ش209، ص58−
    25. نجیب‎زاده، آویده و حسین اسکندری (1396)، «تحلیل روایت: روش‌های نو در تجزیه و تحلیل دادۀ روایی»، فصلنامه ندازه‎گیری تربیتی، سال 8، شماره 30، ص 107-133.

Files

Share

How to cite

Statistics